امیرالمومنین

خواهی عاشِق بشوی حرف  زِ دِلدار بزن

باده از ساغر ِ مَستانِگیِ یار بزن!

دوست داری که خُدا شاه جَهانَت بکند

بوسه بر خاک در حیدر کرار بزن...

شهادت امیرالمومنین بر همه شیعیان تسلیت باد...

سوز عشق مرتضی آتش به جانم میزند
نی فقط بر جان ک خود بر خانمانم میزند
او که با صوت اناالحق بوسه زد بر چوب دار
گو بیاید بنگرد این عشق دارم میزند...

مولا! ای که تمام واژه ها، از توصیف عظمت تو عاجزند!
و ای آن که تمام عقل ها از درک بزرگی ات قاصر!
درمانده ام از وصفت که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم چه زیبا فرمود:

اگر تمام درختان قلم شوند، تمام دریاها مرکب و تمام انس و جن کاتب، باز هم نمی توانند ذره ای از فضایل علی را بنویسند..

 ذکر من، تسبیح من، ورد زبان من علی است
جان من، جانان من، روح و روان من علی لست
تا علی (ع) دارم ندارم کار با غیر علی
شکر لله حاصل عمر گران من علی است

از روز اولی که خدا آفریدمان
ما را محب فاطمه می پروریدمان

ما را برای نوکریِ آستانه ی
بانوی باوفای علی برگزیدمان

ما را همان شبی که نبی رفت آسمان
با گریه بهر سینه زدن که خریدمان...

...عشق علی و فاطمه، ما را اسیر کرد
این عشق مادری به کجاها کشیدمان

در باغ سبز فاطمه بودیم مضطرب
دستی به ناز، آمد و از شاخه چیدمان

حالا نشسته ایم کنار ملائکه
این روضه های فاطمه کرده شهیدمان..

شکر خدا که نام علی در اذان ماست

ما شیعه ایم وعشق علی هم از آن ماست

از یاد علی زبان ودهان خسته کی شود

اصلا زبان برای همین در دهان ماست

ما شیعه زاده ایم وخدا را هزار شکر

این شیعه زادگی شرف خاندان ماست

ما عاشق علی شده ایم وبدون شک

این هم ز پاک دامنی مادران ماست...

ﻣﻮﻻﯼ ﻣﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪﺀ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﺍﻋﺠﺎﺯ ﺧﻠﻘﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﻭﻗﺖ ﻃﻮﺍﻑ ﺩﻭﺭ ﺣﺮﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺗﺮﮎ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺩﯾﺪﯾﻢ ﺩﺭ ﻏﺪﯾﺮ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻋﻠﯽ
ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﻤﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﮐﻪ ﻧﺒﯽ ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ ﺑﻮﺩ
ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﺟﺰ ﻋﻠﯽ ﺩﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﻃﻮﺭﯼ ﺯ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﻫﯿﭻ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﻻﻓﺘﯽ ﺻﻔﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺵ ﻧﺒﻮﺩ
ﯾﺎ ﺟﺒﺮِِﯾﯿﻞ ﻭﺍﮊﻩﺀ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﻞ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﺘﻢ ﻧﺎﺩﻋﻠﯽ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.

اشعار زیبای عید غدیر خم 

اشعار عید غدیرخم

مرا غدیر نه برکه، که بیکران دریاست
علی نه فاتح خیبر،که فاتح دلهاست

مرا غدیر نه برکه، که خم جوشان است
علی نه ساقی کوثر،که کوثر عظماست

مرا غدیر نه یک برگ سرد تاریخ است
علی نه شافع محشر، که محشر کبراست

مرا غدیر حریم وصال محبوب است
علی نه همسر زهرا که کیمیای ولاست

مرا غدیر بود پایگاه دانش و دین
علی نه کاتب قرآن که آیت عظماست

مرا غدیر نه یک واژه در دل تاریخ
که جان پناه همه رهروان راه خداست

مرا غدیر نه یک روز اختلاف افکن
که همچو چشمه ی مبعث زلال وحدت زاست

مرا غدیر ندای بلند آزادی است
علی نه حامی بوذر که روح صدق و صفاست

مرا علی نبود خلقتی خدا گونه
چو غالیان نسرایم که مالک دو سراست

اگر نه عالم و عادل مرا نمی شاید
ستایمش که علی عالی و علی اعلاست

بخوان ز سوره انعام علت درجات
علی ز علم و عمل بر جهانیان مولاست

مگوکه مولد او کعبه شد که می گویم
به هر مکان که علی هست کعبه خود آنجاست

هر آن که دم زند از عشق آن ولی والا
علی صفت اگرش نیست، کار غرق خطاست

بخوان تو نامه مولا به مالک اشتر
که طرز فکر علی از خطوط آن پیداست

ببین که در دل آن رادمرد بی همتا
به یاد قسط و عدالت چه محشری بر پاست

بکوش رنگ علی گیری و صفات علی
هزار نکته باریک تر ز مو اینجاست

به سالروز امامت به جشن عید غدیر
که اشک شوق به چشمان عاشقان پیداست

گل (امید) به لب ها نشاندم و گفتم
خوشا دلی که در آن مُهر مهر میر ولاست

اشعار عید غدیرخم

شب عشقه شب شوره شب شب عیده غدیره
شب شادی و سروره که فقط حیدر امیره

دل من مجنون وشیدا غریق دریای شعف شد
فرمانروای کل هستی شه نجف شد شه نجف شد

حب المتین علی مولا عین الیقین علی مولا مرشد جبریل امین یعصوب دین علی مولا

گل خنده می نشینه رولب حوروفرشته
مژده مژده شیعیانش که جاتون توی بهشته

دلداده راه ولایم رهرو راه مرتضایم در آستان خسرو دین گدایم من گدایم
ماه شبم علی مولا تاب وتبم علی مولا نعره مستانه می زنم ذکر لبم علی مولا

روی دستای پیمبر رفته بالا دست حیدر
آسمون داره می ریزه به زمین شراب کوثر

تمامی ذرات هستی پیش پای آقام حقیرند حاتم وسلیمان تو درگاش فقیرند فقیرند
بدر الدجا علی مولا شمس الضحا علی مولا دست تو در دست مصطفا دست خدا علی مولا

اشعار عید غدیرخم

شاعر: مشفق کاشانی

علی علی (ع).....

ز ازل جمال تو زد قدم ، ز تجلّیات علی علی

بفزود حسن تو دمبدم ، ز ملمّعات علی علی

نگهت چو رفت سوی عدم ، کندالتفات علی علی

سپه وجود گاه شه قدم ، بصفات و ذات علی علی

توئی جلوه گاه شه قدم ، بصفات و ذات علی علی

نه مرا رهیست بکوی تو ، که چو گر بسر بدوم شها

نه نشانه ایست ز سوی تو، که رسم به سدره ی منتها

نه میم بکف ز سبوی تو ، که مرا ز خود بکند جدا

فتدم بکف نه ز موی تو . که دو عالمی بدهم بها

نه مجال دیدن رو تو ، ز مشعشات علی علی

 .

.

.

.

                              شاعر:شمس عطار

بقیه شعر در ادامه مطلب......