امیرالمومنین

على زیباترین نام جهان است ،

على ذکر لب صاحب زمان است،

به کورى دو چشم اهل انکار،

فقط حیدر امیر مؤمنان است.

روز ايجاد كه حق خلقت دنيا مےكرد
پسِ پرده، علے بود تماشا مےكرد

بلكه از آينة كُنتُ نبيّاً چو نبے
سِير در آب و گِل آدم و حوّا مےكرد

عالمی در عالم معنـــا، نجف
قطعه ای از جنة المأوا، نجف
بارگــاهِ قدس قدّیسِ وجود
آستانِ عرشیِ مولا، نجف
پایگاهِ مستیِ بدمست ها
پایتخت کشور دل‌ها، نجف

یتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازید

مجال دلنوازی با "علی" بسیار کوتاه است.

سحر شد

به محراب بگویید

منتظر نماند...

علی

دیگر نمی آید...

نه خدا توانمش خواند، نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم، شه ملک لافتی را......

بر روح تمام شیعیان تیغ زدند
بر مردترین مرد جهان تیغ زدند

خورشیدبه سینه، ماه برسر می زد
انگاربه فرق آسمان تیغ زدند..

سالروز ضربت خوردن امام علی(عليه السلام) تسلیت باد..

در خانه مولا نیست، یك خاطر شاد امشب
آن قامت همچون سرو، از پاى فتاد امشب

بر فرق سر عالم، خاك غم و ماتم ریخت
از ضربت ‏شمشیر فرزند مراد امشب

در كوفه زخم آلود، هر جا كه یتیمى بود
بارى ز غم و حسرت، بر دوش نهاد امشب

دلها همه محزون است، هر دیده پر از خون است
این محنت عظمى را بر كوفه كه داد امشب؟

محراب على از خون، رنگین شده، واویلا
در سوگ على چشمى، بى اشك مباد امشب

به فرق نازنینش کی اثر می کرد شمشیر

یقینا ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت...

تیغ بر فرق عدالت زده و خندیدند
خون به ابعاد غریبی علی پاشیدند

زاغ‏ها از دل شب کنده و بر روز زدند
روز و شب، گوشه محراب به هم پیچیدند

زخم بر سلسله باور و ایمان افتاد
همه افلاک از این زخم به خود لرزیدند

شب پر از رخوت نامردی مردم گردید
آسمان، ماه، ستاره، همگی خوابیدند

صبح، امّا دو سه تا کاسه شیر آوردند
کودکانی که علی را همه شب می‏دیدند

هق هق چاه شناور شده در گریه نخل
همه از هم فقط از درد علی پرسیدند..